Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Ανάσταση του Λαζάρου


Φθάνουμε στο τέλος της Στ΄ εβδομάδας των Νηστειών.

Το Σάββατο αυτής της εβδομάδας, θυμόμαστε την Ανάσταση του Λαζάρου.

Ο φίλος του Κυρίου μας, ο Λάζαρος ζούσε με τις αδελφές του, τη Μάρθα και τη Μαρία, στη Βηθανία. Πολλές φορές είχαν φιλοξενήσει τον Κύριο και είχαν ακούσει το σωτήριο κήρυγμά Του. Κάποτε ο Λάζαρος ασθένησε βαριά και πέθανε. Οι αδελφές του ειδοποίησαν τον Κύριο κι Εκείνος έσπευσε κοντά τους. Η Μάρθα Του είπε με βεβαιότητα πως αν είχε προλάβει να βρεθεί κοντά στον αδελφό της, όταν ήταν ασθενής, θα τον είχε θεραπεύσει και θα ήταν τώρα ζωντανός μαζί τους. Εκείνος της απάντησε πως Αυτός είναι η Ζωή και η Ανάσταση κι όποιος πιστεύει σ΄Αυτόν θα έχει αιώνια ζωή, ακόμα κι αν κάποια μέρα πεθάνει. Συγκινημένος ο Κύριος ζήτησε να Τον οδηγήσουν στο μνήμα του Λαζάρου. Όλοι οι κάτοικοι της Βηθανίας τον ακολούθησαν στο μνήμα. Διέταξε να το ανοίξουν. Οι παριστάμενοι δίστασαν, γιατί ήταν ήδη τέταρτη μέρα στον τάφο και σίγουρα θα μύριζε άσχημα, θα είχε αρχίσει η σήψη. Ο Κύριος όμως επέμενε. Άνοιξαν το μνήμα του. Ο Κύριος φώναξε τότε στον νεκρό: «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω».  Και βγήκε ο Λάζαρος ζωντανός, τυλιγμένος με το σάβανο από τα πόδια ως το κεφάλι.  Έκπληκτοι όλοι οι παριστάμενοι δόξασαν τον Κύριο και πολλοί Τον πίστευσαν ως Θεό.

Η Κυριακή που ακολουθεί, η Στ΄ Κυριακή των Νηστειών, ονομάζεται Κυριακή των Βαΐων.

Μετά την Ανάσταση του Λαζάρου ο Κύριός μας έφυγε από τη Βηθανία. Με τους μαθητές Του περπάτησε ως τα Ιεροσόλυμα. Από το όρος των Ελαιών, λίγο έξω από την ιερή πόλη των Εβραίων, ο Ιησούς κάθισε πάνω σ΄ένα γαϊδουράκι που του έφεραν οι μαθητές Του. Έτσι μπήκε στην Ιερουσαλήμ. Όλοι οι κάτοικοί της ξεχύθηκαν στους δρόμους και Τον υποδέχονταν σαν βασιλιά, σαν ελευθερωτή. Έστρωναν τα ρούχα τους στον δρόμο, για να περάσει από πάνω,  κινούσαν θριαμβευτικά τα βαΐα των φοινίκων και φώναζαν με ενθουσιασμό: «Ὡσαννά! εὐλογημένος ὁ έρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου!».

Η Ανάσταση του Λαζάρου και η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι γεγονότα ελπιδοφόρα και χαρούμενα και μας προετοιμάζουν για τον μεγάλο θρίαμβο που θα ζήσουμε σε λίγες ημέρες, την Ανάσταση του Κυρίου μας και τη συντριβή του θανάτου και του διαβόλου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Μεγάλος Κανόνας

Με την ονομασία Μεγάλος Κανόνας είναι γνωστό το σπουδαιότερο υμνογραφικό έργο του αγίου Ανδρέα Κρήτης, ο οποίος γεννήθηκε στη Δαμασκό γύρω στο 660 μ.Χ., έζησε ως μοναχός στα Ιεροσόλυμα, υπηρέτησε την Εκκλησία ως αρχιεπίσκοπος Κρήτης μέχρι το θάνατό του το 740 και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σπουδαιότερους εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Πρόκειται για ένα μεγάλης θεολογικής και ηθικής αξίας ποίημα, που ξεχωρίζει ανάμεσα στους υπόλοιπους κανόνες, τόσο για την πρωτοτυπία, όσο και για την έκτασή του. Η ονομασία «Μέγας», για το συγκεκριμένο ποίημα, οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για τον εκτενέστερο κανόνα, που μας κληροδότησε η βυζαντινή υμνογραφία, αφού αποτελείται από έντεκα ειρμούς και 250 τροπάρια, χωρισμένα σε εννέα ωδές. Το επίθετο αυτό ταιριάζει απόλυτα λόγω,επίσης,της μεγάλης αισθητικής και πνευματικής σπουδαιότητας του ποιήματος. Ο Μεγάλος Κανόνας κατέχει εκλεκτή θέση στην ποίηση και τη λατρεία τ...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.   Τελετή Βαϊοφόρου 7.00μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 7.00π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία 7.00μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 7.00π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία 7.00μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Νικαίας κ.κ. ΑΛΕΞΙΟΥ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 7.00π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία 5.00μ.μ. Μυστήριο Ιερού Ευχελαίου 7.00μ.μ. Ακολουθία του Ιερού Νιπτήρος 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 6.00-7.30π.μ. Θεία Κοινωνία δια τους εργαζομένους 7.30π.μ. Εσπερινός μετά της Θείας Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου 6.30μ.μ. Ακολουθία των Αγίων Παθών 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8.00π.μ. Ακολουθία...

Ένας άγιος άστεγος... (μία αληθινή ιστορία)

Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα... Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα που σαν να μου μιλούσε χωρίς ήχο με καθήλωσε και με γέμισε ενοχες... Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι νερό αμέριμνος αλλά και ψυχρός, εκείνος ένας πεινασμένος και κομματιασμένος ψυχικά περίμενε όχι την τυρόπιτα, αλλά το τέλος που δεν ερχόταν... Τον κοιταξα αλλη μια φορα και του την προσφερα μαζι το νερο...Την πηρε στα χερια αλλα δεν την εφαγε... «Ένα τσιγαρο εχεις να μου δωσεις;» «Δεν καπνιζω», του λεω, αλλα τρεχω στο περιπτερο διπλα του και αγοραζω ενα πακετο, δεν θυμαμαι και ποια μαρκα... Το προσφερω χαμογελωντας  και καθως απομακρυνομαι μη εχοντας να δωσω κατι αλλο, ξεκινησε η δικη του προσφορα!!! «Το τσιγαρο με σκοτωνει, ενω η τυροπιτα ανανεώνει  το ραντεβου με την κολαση για αργοτερα...» Τον κοίταζα σιωπηλός και ακίνητος δείχνοντάς του το ενδιαφέρον που ζητούσε για να συνεχίσει... «Δεν με παίρνει ρε φίλε η Παν...